Pamela Browne M.D. kwam er tijdens haar studie geneeskunde achter dat zij meer wilde weten over hoe de psyche en het lichaam elkaar beïnvloeden via de zogenaamde lichaam-herseninteractie. In september 2020 promoveerde zij op het onderwerp Exploring the mind-body interaction: a biopsychosocial model for pregnant women and children aan de VU in Amsterdam.
Een belangrijke schakel in de relatie tussen hoofd en lichaam zijn de darmbacteriën. Haar promotietraject aan de VU Amsterdam (i.s.m. Radboud Universiteit Nijmegen, AMC en Winclove) richtte zich de afgelopen jaren daarom op de microbiota in relatie tot ziekte en gezondheid, en welke rol probiotica hierin kan spelen. De focus lag daarbij onder andere op de rol van de psyche-lichaam interactie bij functionele buikpijn in kinderen. Daarnaast komen ook de behandelmogelijkheden, waaronder probiotica, voor deze klachten aan bod in haar proefschrift.
De interesse voor probiotica bij functionele buikklachten bij kinderen, is de laatste jaren toegenomen, zowel onder patiënten, als onder artsen. Als onderdeel van haar proefschrift heeft dr. Browne onderzocht wat de kennis van kinderartsen en huisartsen is over probiotica en in hoeverre ze probiotica adviseren aan kinderen met functionele buikklachten. Het onderzoek onder 319 kinderartsen en 67 huisartsen liet zien dat de kinderartsen meer bekend waren met probiotica (71% vs. 48%), en dit ook vaker adviseren aan hun patiënten dan dat huisartsen dat doen (54% vs. 25%).
De belangrijkste reden voor beide type artsen om probiotica te adviseren was het verzoek van de patiënt (en hun ouders) om dit te proberen. Huisartsen adviseren probiotica daarnaast ook omdat collega’s het adviseren of omdat andere therapieën onvoldoende werken. Andere redenen voor kinderartsen om probiotica te adviseren zijn: dat zij eerdere positieve ervaring met probiotica hebben en het volgen van de richtlijnen.
De voornaamste reden voor artsen die geen probiotica adviseerden is dat zij persoonlijk onvoldoende kennis hebben over probiotica. Het argument dat er onvoldoende bewijs is, wordt ook genoemd, maar is overstegen door gebrek aan eigen kennis hierover.
Het proefschrift van Pamela Browne is te vinden op de website van de Vrije Uninversiteit.